Meedoen aan de Ironman in Hamburg was een onvergetelijke ervaring. Het was niet alleen mijn eerste Ironman, maar ook mijn allereerste triatlon. Ja, dat klinkt behoorlijk extreem, maar de meeste mensen zijn dat soort uitdagingen van mij wel gewend inmiddels. En het is natuurlijk de beste manier van de duurtesten van producten voor zwemmen, fietsen en hardlopen 🙂 Ik finishte na 11 uur en 32 minuten en was sehr glücklich!
Ironman vs triatlon
O ja, voor degenen die het nog niet weten: de Ironman is een gewone triatlon maar dan met het luxe Ironman label en marketing. Daarnaast is er een Ironman 70.3, wat een halve triatlon is. Een hele Ironman bestaat uit:
- 3,8 km zwemmen
- 180 km fietsen
- een marathon hardlopen
Wil je ooit meedoen aan een Ironman?
Twijfel jij ook om mee te doen aan een Ironman? Vind je het te duur met de 600 euro inschrijfgeld? Dat snap ik. Vind je het te eng? Dat snap ik ook, het is allemaal nogal indrukwekkend. Heb je niet de juiste spullen? Snap ik ook want je hebt heel veel nodig. Maar toch zeg ik: ALTIJD MEEDOEN!
Deze ervaring is uniek, het ‘wereldje’ is supercool en dit zijn lifetime ervaringen die je die je zonder een tikkeltje risico te nemen waarschijnlijk nooit zult ervaren. Ook al denk je na het zwemmen al: pffff, dit is al een serieuze inspanning en ik moet nu nog 180 kilometer fietsen en een marathon gaan hardlopen.
Wat een unieke ervaring
Ook de gave plekken (zoals in dit geval Hamburg) zijn mooi meegenomen en de hele stad is dan een heel weekend: Ironman! Een grote expo die drie dagen open is met veel gave sportstands, presentaties, bikemachniekers, sportvoedingsbedrijven en nog veel meer. De stad is ook vaak net even iets netter voor het publiek.
Mijn Ironman Ervaring in Hamburg
Bij mij deden zo’n 3000 man mee. Best veel nog voor zo’n Ironman. Mijn doel voor deze eerste Ironman in Hamburg was simpelweg finishen en genieten. En dat heb ik enorm gedaan! Tussen 11 en 14 uur zijn de meeste ‘firstimers’ blij, en ik dus ook! Hier in Noorwegen is het nog nagenieten:
Briefing van de triatlon
Maar goed…Even terug naar de start van het lange triatlon weekend. We kwamen aan met de auto (nokvol met fietsen, zwempakken, wetsuits, sportvoeding en weet ik al niet meer) en gingen meteen door naar de briefing van het event.
Rick was er al en toen ik aan kwam lopen stond hij vol in de regen naar de presentatie te luisteren. Ik ging ook maar ergens staan maar al snel vond ik een aardige supporter met een paraplu waar ik onder kon. Veel gespannen hoofden en de zenuwen waren nu al zichtbaar en merkbaar.
Alle regels van de Ironman…
Het is echt een fikse afstand en de Ironman heeft zoveel regels, penaltyboxen, cutt-of tijden (bv maximaal 2:20:00 uur zwemmen), voorwaarden, redenen van diskwalificatie en nog meer. Wist je dat niemand je mag helpen onderweg? Je bent geheel selfsupporting en dat maakt het ook wel weer episch op zo’n dag. Het hoosde nog steeds enorm bij deze briefing maar the show must go on zo werd me meteen al duidelijk met een organisatie zo secuur en groots als Ironman. 45 minuten luisterden we in de regen naar de presentatie, ook wel bijzonder om eens mee te maken 🙂
Daarna snel de merchandise/ giftshop in waar behoorlijk veel omzet wordt gemaakt met allerlei shirts, sweaters, wetsuits, fietskleding van Ironman algemeen en specifiek van deze datum in Hamburg (alle deelnemers namen staan op het shirt en sweater, dus die van Rick en mij ook!).
Ook buiten gaat het verder met allerlei gave bedrijven die mooie sportproducten aanbieden.
In het zeitplan zie je dat er veel te doen is. En er worden geen uitzonderingen gemaakt. Je komt wanneer de tijdsvakken er zijn en zo niet, dan lig je er meteen al uit.
Triatlon ervaring
De dag ervoor ging ik proefzwemmen en fietsen om alles nog eens te testen om deze triatlon ervaring optimaal te maken en het water te voelen. Veel mensen doen dat niet omdat ze hun wetsuit niet nat willen maken. Echt waar vraag je je af? Jazeker want Ironmanner’s of niet: om 5 uur in de ochtend in een nog nat wetsuit aan de start verschijnen willen ze niet 🙂 Ik fiets naar de locatie om te gaan proefzwemmen en kan zo mooi al mijn fiets en outfit proberen.
Ik duik erin en oefen nog met een zwembril en alles om geheel prepared te zijn. Ik vind het spannend want een zwemwedstrijd heb ik überhaupt nog nooit gedaan (zelfs geen 500 meter in een zwembad ofzo). Na het zwemmen is het terug, alles laten drogen, douchen en spullen klaarleggen voor de dag die komen gaat morgen….Raceday!
Raceday
Het is raceday, zondag 2 juni. Vroeg opstaan, 2 uur vooraf goed drinken starten en ook eten. Ik leer dat je niet kunt drinken bij zwemmen dus ben ik (als trage zwemmer) daar wel wat benauwd voor. Maar goed: voor ik het weet zit mijn Garmin fietscomputer op mijn stuur, mijn schoenen aan de pedalen geklikt en loop ik naar de zwemstart. Cunera heeft meer dan 30.000 euro opgehaald voor het hospice waar ze werkt en later blijkt ze een top triatlete te zijn met een supersnelle tijd!
We praten en lachen wat maar na een kwartier word ik te zenuwachtig want ik wil om 7 uur in het water liggen. Een last minute tip zie ik van een zwemmer naast me: hij gooit water van zijn drinkflesje achter in zijn hals en ook voor. Je snapt het gevoel? Inderdaad: koud! Die schok kun je maar beter nu gehad hebben dan dadelijk wanneer iedereen het water instormt. Slim dus ik kopieer hem maar, en inderdaad: dit is niet het laatste wat ik vandaag tijdens de race zal gaan leren als triatlon-rookie 🙂
De Start van de Race
De start van de race was tussen 6.30 en 7.30 uur, en ik besloot rond 7 uur te gaan. We gingen twee aan twee het water in, en ik was zo’n beetje de enige die schoolslag zwom. Ik werd vaak ingehaald en er waren best veel aanrakingen in het water, vooral omdat borstcrawlers vaak niet in de juiste richting zwemmen. Het was grappig om te zien dat de mensen die voor de veiligheid in kano’s, op supplanken en in boten vooral bezig waren met geen penalties uitdelen. Want afsnijden is diskwalificatie. Ironman is heel streng en ze hebben enorm veel regels.
Zie hier de tijd en gemaakte kilometers op Strava, beginnend met dit zwem onderdeel:
(hij neemt onder water minder nauwkeurig op, waardoor je een vreemde streep van mijn sporthorloge ziet
3,8 KM zwemmen – Triatlon onderdeel 1
Het zwemmen ging super, veel sneller dan ik had gedacht. Het voordeel van één stroom zwemmers is gigantisch groot vond ik. Onder de donkere bruggen (drie stuks) was het wel wat eng, want het water was ook al zo zwart en vies. Ik kreeg vier keer water binnen en moest even hoesten na het uitspugen. Nou ja, onervarenheid zullen we maar zeggen.
Eerste Transitie (T1)
Uit het water werd je geholpen door wel twaalf helpers. Ze trokken je bijna uit het water en wisten dat de meeste zwemmers even nodig hebben om bij te komen en niet meteen kunnen lopen. Dat was top.
Ik deed mijn zwembril af, ritste mijn zwempak open en begon op blote voeten te rennen richting de transitiezone. Die was meer dan een halve kilometer lang en daarin waren vooral de fietsen en twee tassen per persoon: een blauwe tas voor de fietsspullen en een rode tas voor de hardloopspullen. Plus veel toiletten en bankjes.
Ik was traag
Deze T1-transitie was traag. Het triatlonpak had ik onder mijn zwempak al aan. Maar ik wilde het zwempak een beetje droog maken, alles netjes opbergen en ik wilde ook mijn voeten goed droogmaken, tenen intapen tegen blaren, compressiekousen aan en nog meer. Ik had veel te veel rommel bij me: te veel sportvoeding, kleding, reserve dingen etc. Mijn transitie duurde maar liefst 18 minuten, terwijl normaal 6 minuten gebruikelijk is.
Ik wist dat ik traag was en dit was niet goed: ik verloor hier dus al 10 à 12 minuten en over T1 en T2 kan ik (en moet ik de volgende keer) een kwartier à 20 minuten winnen door beter te organiseren. Easy gains lijken me.
Maar goed, Aero helm (MET Codatronca) op, Cervelo triatlonfiets van het rek af (die hadden we de avond ervoor moeten ophangen), schoenen aan (gewone fietsschoenen, geen klittenband triatlonschoenen) en gas erop!
Daarna met fiets aan de hand rennend naar de crossline. Vanaf deze crossline met 2 referees ernaast mag je pas op je fiets springen om de 180 kilometer te gaan fietsen!
180 km fietsen – Triatlon onderdeel 2
Tijd om de 180 kilometer op het stuur te gaan liggen op mijn TT fiets Cervelo P5. Ondanks dat ik weinig train op deze fiets gaat wielrennen me goed af. En ik had er ook veel zin in.
Twee ronden van 90 kilometer met heel veel drank- en eetposten. Echt super geregeld allemaal. Overigens was er behoorlijk veel wind en met een dicht discwiel is zijwind kracht 4 is wel iets om op te letten.
Mijn aero bidon was overigens supermakkelijk, want ik deed de dop eraf tijdens het fietsen, pakte een Ironman bidon aan en spoot hem leeg in mijn stuurbidon. Tevens pakte ik wat eten aan. De bidon weggooien in de bak van hen en ik hoefde dus niet te stoppen. Ideaal dus!
Fiets onderdeel:
Eén keer ben ik wel gestopt voor een sanitaire stop, want mijn hartslag was zo laag (120) dat ik nauwelijks zweette maar wel veel dronk. Dat ben ik niet gewend in een wedstrijd (marathon of cyclosportieve of Weissensee schaatstocht) of andere dingen die ik ben gaan doen naast hardlopen en fietsen. Het fietsen ging goed, mede doordat ik alles bij had van mijn paklijst. Op het dijkstuk waar we reden was het echt goed het stuur vasthouden.
Mijn trisuit droogt snel nu ik op de fiets aan het gas geven ben. Voor het fietsen is dit pakje top en tevens perfect voor het hardlopen want hij heeft handige zakjes aan de zijkanten en heeft korte mouwen. Mouwloos mag ook, maar is trager op de TT-fiets en ook krijgt je huid veel meer zonschade. Ik ging sparen op de laatste 30 kilometer op de fiets.
Tweede Transitie (T2)
Daarna was het T2 en ook daarin was ik langzaam. Zonnebrand opsmeren, toilet, even videobellen en de tas niet netjes op orde was natuurlijk niet ideaal voor een flitsende overgang T2. Toch had ik veel zin om te gaan rennen! Met mijn carbon hardloopschoenen waar ik drie weken geleden nog de Leiden marathon op liep, ging ik van start. Het ging echt top met de Vaporfly van Nike (liever nog had ik de Alphafly gedragen maar die kwamen te laat). Hartslag 130 en 4.45 per minuut is een mooie pace.
Ik kon een broodje kaas met mosterd eten en ik genoot!
Marathon hardlopen – Triatlon onderdeel 3
Toch wilde ik geen gels meer nemen na een dag sporten en daardoor kwam er (achteraf analyserend) wel een beetje een hongerklop. Het werd echt zwaar na kilometer 25. De Ironman is ook zeker een mentaal spel. Gewoon doorgaan versus ‘zal ik niet even gaan wandelen?’ is dan iets wat door je hoofd gaat. Niet in de minste plaats omdat de helft van de mensen om mij heen al aan het wandelen was. Ik mocht tot 22.30 finishen en het was pas 19 uur ofzo. Dus tijd genoeg vanwege de behoorlijk goede tempo’s met zwemmen, fietsen en de eerste 20 km rennen.
Toch bleef ik rennen, gaf nog wat high fives en praatte wat met andere Ironmanners die het zwaar hadden. Die binding maakt voor mij altijd wel deel uit van de ervaring. Dit is wel heel wat anders dan een losse marathon lopen zoals ik in vele steden en op de atletiekbaan al deed.
Hardloop onderdeel:
Hartslag
Ik voel me bij de start van een normale marathon helemaal fris in het begin, wil mijn hartslag laag houden tot na de 30 à 35 km maar nu na een hele dag zwemmen en fietsen is dat wel anders. In het begin voelde het een beetje als van ‘dat doe ik nog wel ff’. Maar ja…een marathon blijft een marathon, ook qua afstand. En die raffel je niet zomaar even af…. Dus dat gevoel begon al weg te gaan na km 14. Het tempo was tot die tijd super maar daarna werd het meer ‘werken’. Tempo vasthouden, doorzetten en genieten. Dat ging nog wel.
Doorzetten
Echter na km 25 was de koek wel redelijk op en ik was langzaam overgegaan naar de overlevingsstand in deze triatlon waarbij ik pertinent niet wilde gaan wandelen.
Veel Ironmanners om mij heen (zeker de helft) waren al aan het wandelen dus de verleiding langs het water en bij de brugstukjes op en neer was best groot. Ik nam nog een stuk banaan en at hem langzaam. De bekertjes water en iso nam ik soms aan, nam 1 minislokje en gooide hem weg. Ook nam ik nog twee zoute koekjes (allemaal goed geregeld bij de drankposten!) en liep weer door.
De Finish
Richting het start- en finishplein ging het weer steeds beter. Na goed doorzetten zat ik in km 38 en toen ging het een stuk beter.
Ik had dus wat banaan en zoute biscuitjes op en bleef dus hardlopen. Gelukkig komt na de laatste kilometers de finish in zicht, yesss! Mijn triatlon ervaring blijkt mooi te worden met ook nog echt lang kunnen doseren. Nu in de overlevingsstand is prima en ik wilde ook wel echt mijn lichaam behoorlijk goed doorduwen.
De loper ligt uit voor alle finishers van de Ironman
Ik word gruwelijk blij! En ik kon mooi helemaal alleen over de finishmat met de vele Ironman logo’s binnenrennen. Klappende en juichende mensen, veel blije gezichten, koeienbellen, honderden lampen, lange rode Ironman-tapijt en een finishboog die na meer dan 11 uur er dan echt is….Geweldig!
Wat een ervaring is dit! Als firsttimer wordt je geacht aan de bel te luiden die er net voor de finish hangt. Ok, dat doe ik ook nog even en vol blijdschap ren ik verder!
Overal uitzinnig publiek, veel lampen, omroeper, schermen met je naam en wat al niet meer. Na 11 uur en 32 minuten zwemmen, fietsen, rennen, genieten, lachen en ja, soms ook afzien schalde over de Rathausmarkt in Hamburg ‘You are an Ironman!’
Wat gaaf is dit zeg!! Wat een geweld, wat een avontuur, wat een ervaring! Na de finish was het genieten en mooi om anderen high fives te geven als ze ook binnenkomen!
Wauw zeg wat gaaf en heftig tegelijk. Ik ben er na een hele dag zwemmen fietsen en hardlopen. De medaille en omhangcellofaan krijg ik om en ik geniet na.
Hoe voelt een Ironman?
Wat een avontuur was het! Soms vol met momenten van pijn, pure inspanning en doorzettingsvermogen. Maar wat heb ik intens genoten van elk ogenblik, ondanks de uitdagingen onderweg. Die fietser die voor mij onderuit schoof in een bocht, de talloze bidons op het asfalt die uit andere TT fietsen kletterden, de zwemmer die hulpeloos aan een kayak hing en al na 3 kilometer zwemmen moest opgeven, de vele hardlopers die stilstonden, rekkend tegen een boom stonden of teneergeslagen op de stoep zaten. Maar ook de mooie korte gesprekken onderweg, de kameraadschap in korte momenten en vooral de vreugde bij de finish zijn herinneringen die ik heb verzameld.
Dit zijn werkelijk onvergetelijke momenten en zullen me altijd bijblijven.
Is dit iets wat thuishoort op de bucketlist? Jazeker, zonder twijfel!
Daarna ga ik eten, douchen en nagenieten. Vervolgens ga ik de fiets en tassen ophalen, want dat moet voor 24.00 uur gebeuren. Het besef komt langzaam: ik heb het gehaald. En 11 en een half uur is gewoon super. Hier had ik vooraf 100% zeker voor getekend. Ben ik stuk gegaan? ja, bij het rennen wel op het laatst. Maar heb ik genoten? Ja dat nog veel meer. Het is een mentaal spel, nog veel meer dan in een korter iets zoals een marathon of cyclosportieve.
Rick was er dus ook, en hij was echt super snel voor een firsttimer met een tijd van 10.09 uur!
Rick en ik zijn nu de dagen erna in overleg over ‘what’s next?’ Ik denk al aan een volgende en Rick denk ik ook snel genoeg 🙂 Maar goed: er zijn veel meer dingen te doen en last minute vind ik veel vrijer en relaxter dan nu al een jaar ergens naar toe trainen en dit is ook makkelijker met de drukte van alledag, tenminste als je niet bang bent en snel beslissingen kunt maken.
Mentale deel van een triatlon
Een Ironman triatlon is echt een enorme fysieke maar ook mentale uitdaging. De meesten krijgen te maken krijgen met twijfels, uitputting en angst. Ik had bv die angst bij zwemmen onder de bruggen tussen alle andere zwemmers. Tijdens de race moet je bij het zwemmen kalm blijven te midden van de chaos. Ook was dat wat bij de laatste 20 km hardlopen (want ik wilde perse niet gaan wandelen). Daarnaast moet je je tijdens het lange fietsen motiveren ondanks pijn en vermoeidheid, en bij het hardlopen diep graven om negatieve gedachten en de drang om te stoppen te overwinnen. Vooral in de laatste kilometers van de marathon is de mentale kracht cruciaal, waarbij atleten zichzelf pushen met positieve gedachten, visualisaties en desnoods de gigantische hotdog na de finishlijn (ik heb er later 2 op).
Gedurende de 10 tot 16 uur die de meeste triatleten over een gehele triatlon doen heb je echt voldoende tijd om de gekste dingen te denken. Bedenk je bijvoorbeeld in dat de hele race wordt becommentarieerd door 2 eekhoorns die alles veel dramatischer en grappiger maken, ik vond dit online en vond het te grappig om niet te delen! Kortom: voor het starten aan een Ironman moet je sportief, een doorzetter maar ook een beetje gek zijn. Maar de finish halen is nog geheel wat anders: het voltooien van een Ironman binnen de cutt-of tijden is een ultieme overwinning op jezelf en voor jezelf, waarin je bij iedere discipline (en ook de dagen vooraf) steeds je grenzen opzoekt, zowel fysieke als mentale.
Voor de mensen die alle cijfers willen zien: dit zijn ze:
De Conclusie
Je leest het: twijfel je over of je wel of niet mee moet doen met de Ironman? Gewoon doen, gaan en de ervaring meemaken. Tijd is niet relevant voor een eerste keer. De belevenis, het zwemmen in zo’n grote groep, de spanning vooraf en tijdens en het ‘overnemen’ van een stad zoals nu in mijn geval Hamburg is geweldig. Een unieke ervaring, bucketlistmateriaal voor velen en gewoon heel leuk, mooi en sensationeel!
Een van de mooiste events was plots naar Londen marathon vertrekken 1 dag voor de start 🙂
Algemene Informatie over Ironman
Ok, wellicht kwamen er termen, zaken of andere dingen voorbij die nog niet volledig duidelijk zijn. De Ironman op een rij in een notendop volgt nu
Wat is een Ironman?
De Ironman is een serie langeafstandstriatlons georganiseerd door de World Triathlon Corporation (WTC). De volledige Ironman bestaat uit 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en een marathon (42,2 km) hardlopen. Deze afstanden moeten binnen 17 uur worden afgelegd. De eerste Ironman werd in 1978 op Hawaii gehouden en sindsdien is het evenement uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen met wedstrijden over de hele wereld. De Ironman 70.3, ook wel de halve Ironman genoemd, bestaat uit 1,9 km zwemmen, 90 km fietsen en 21,1 km hardlopen.
Ironman Regels en Reglementen
Ironman-wedstrijden hebben strikte regels en reglementen om eerlijkheid en veiligheid te waarborgen. Enkele belangrijke regels zijn:
- Cut-off tijden: atleten moeten de zwem-, fiets- en looponderdelen binnen bepaalde tijden voltooien om door te mogen gaan naar het volgende onderdeel.
- Non-drafting: tijdens het fietsen moeten atleten een bepaalde afstand tot hun voorganger houden om het voordeel van slipstreamen te voorkomen.
- Uitrusting: atleten moeten specifieke uitrusting gebruiken en veiligheidsvoorschriften naleven.
- Sportiviteit: respect voor mededeelnemers en vrijwilligers is essentieel.
Ironman Uitrusting
Voor een Ironman heb je een uitgebreide uitrusting nodig, waaronder:
Zwemmen
- Wetsuit (afhankelijk van watertemperatuur)
- Zwembril
- Badmuts (vaak verstrekt door de organisatie)
Fietsen
- Racefiets of triatlonfiets
- Fietshelm (verplicht)
- Fietsschoenen
- Bidons voor drinken
- Reserveonderdelen en gereedschap (bijv. bandenlichters, CO2-patronen)
Hardlopen
- Goede hardloopschoenen
- Pet of zonneklep
- Voeding: energiedranken, energiegel, energierepen, zouttabletten
Overige
- Trisuit (kan gebruikt worden voor alle drie de onderdelen)
- Zonnebrand
- Vaseline of anti-schuurmiddel
- Sporthorloge of fietscomputer
- Herstelvoeding
Training en Voorbereiding
Het voltooien van een Ironman vereist maandenlange voorbereiding en training. Hier zijn enkele tips voor een effectieve voorbereiding:
- Trainingsschema: volg een gestructureerd trainingsschema dat zwemmen, fietsen en hardlopen combineert, inclusief overgangstrainingen (brick sessions).
- Krachttraining: integreer krachttraining in je routine om je algehele kracht en uithoudingsvermogen te verbeteren.
- Voeding: ontwikkel een voedingsplan dat je energiebehoeften tijdens training en race ondersteunt.
- Mentale voorbereiding: werk aan je mentale weerbaarheid, want een Ironman is net zo goed een mentale uitdaging als een fysieke.
- Rust en herstel: zorg voor voldoende rust en herstel om overbelasting en blessures te voorkomen.
Het Ironman Wereldkampioenschap
Het ultieme doel voor veel Ironman-deelnemers is kwalificatie voor het Ironman Wereldkampioenschap in Kailua-Kona, Hawaii. Dit evenement, dat elk jaar in oktober plaatsvindt, brengt de beste triatleten ter wereld samen en staat bekend om zijn uitdagende parcours en zware weersomstandigheden.
Waarom Deelnemen aan een Ironman?
Deelnemen aan een Ironman biedt talloze voordelen:
- Persoonlijke groei: het voltooien van een Ironman is een enorme prestatie die je zelfvertrouwen en mentale kracht versterkt.
- Gezondheid en fitness: de training voor een Ironman verbetert je algehele gezondheid en fitness.
- Gemeenschapsgevoel: je wordt onderdeel van een wereldwijd netwerk van triatleten en deelt een gemeenschappelijke passie.
- Avontuur en reizen: Ironman-evenementen worden over de hele wereld gehouden, waardoor je de kans krijgt om nieuwe plaatsen te ontdekken en unieke ervaringen op te doen.
Bekijk ook de gerelateerde artikelen over het verschil tussen een triatlonfiets en een tijdritfiets en een triatlonstuur op een racefiets en de Pirelli Scorpion Race tubeless MTB banden. Ook kan het artikel over de Blaerosuit en wat je er aan hebt interessant zijn als je interesse hebt in fietskleding.
Voor hardlopers kan ook het artikel over de Camelbak Apex Pro Run interessant zijn. Dit is een hardloopvest met een water reservoir zodat je kan drinken tijdens het hardlopen.
Ook deze uitdaging doe ik niet alleen en ik bedank speciaal Judith door de support, Frans voor de reserve wielen, Rick als co-Ironman en natuurlijk de vele sportmaatjes voor alle trainingen samen!
Vind de beste deal
Wil je direct de mooie Marathon herinnering aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Marathon herinnering pakketje lekker makkelijk bezorgd!Betrouwbaar kopen
Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben: